اگر محدوديت جسماني داريد ـ مثلاً به دليل ضعف، درد يا خستگي ـ شايد لازم باشد به روشي براي بهبود تندرستي جسماني و قدرت خود فکر کنيد.
اگر شما به تشنج گسستي مبتلا هستيد ممکن است اين بخش به شما مرتبط نباشد. در اين صورت مي‌توانيد به بخش مرتبط با مشکل خود مراجعه کنيد.
مبتلايان به نشانه‌هاي کنشي اغلب به خستگي، ضعف يا درد مبتلا هستند که ورزش آن را بدتر مي‌کند.
براي حل اين مشکل لازم است راهي پيدا کنيد که ميزان فعاليت‌هاي خود را به تدريج افزايش دهيد.
در مورد بسياري از بيماران، مشکل اين نيست که افراد فعاليت چنداني ندارند. مشکل اينجا است که فعاليت‌هاي آنها سير صعودي و نزولي دارد. به اين صورت که يک روز که حال بهتري داريد ممکن است به سرعت تمام کارهايي را که قبلاً به دليل حس بيماري از عهده‌ي آن برنمي‌آمديد انجام دهيد، اما بعد ـ دوباره در همان روز يا روز بعد ـ احساس ناخوشي بسيار بيشتري کنيد.
شديدتر شدن دوباره‌ي نشانه‌ها روحيه‌ي فرد را از ميان مي‌برد و شما احساس مي‌کنيد به خانه‌ي اول بازگشته‌ايد. نمودار زير نشان مي‌دهد که چه اتفاقي مي‌افتد.

اصل مهم بازپروري در اين شرايط اين است که بدانيد احتمالاً در روزهايي که حال خوبي داريد بيش از اندازه به خود فشار مي‌آوريد و از آن سو در روزهاي ناخوشي کمتر از آنچه لازم است فعاليت مي‌کنيد.
يک فعاليت سبک براي خود تعيين کنيد؛ مانند پياده رفتن تا فروشگاه يا يک کار کوچک در خانه. فعاليت را طوري انتخاب کنيد که کمي سبک‌تر از کاري باشد که در روزهاي خوبتان انجام مي‌دهيد، اما کمي سنگين‎‌تر از کاري باشد که در بدترين روزهاي ناخوشي‌تان انجام مي‌دهيد.
اميد اين است که اگر هر روز ميزان يکساني از فعاليت را انجام دهيد، بعد از مدتي ـ احتمالاً چند هفته ـ متوجه شويد که اين ميزان يکسان فعاليت شما را کمي کمتر از قبل خسته کرده يا درد کمتري را موجب شده است.
هنوز هم روزهايي وجود خواهد داشت که احساس مي‌کنيد «به خانه‌ي اول برگشته‎ايد»؛ اما تا زماني که به طور کلي در حال بهبودي تدريجي هستيد، در مسير درستي پيش مي‌رويد (نمودار زير را ببينيد).

البته که گفتن اين حرف‌ها راحت‌تر از انجام دادن آن است.
فيزيوتراپيست‌ها و کاردرمانگرها اغلب مي‌توانند در اين شرايط کمک بسياري کنند. آنها با محدوديت‌هاي روزمره‌ي بيماران ـ فارغ از دلايل آن ـ کار مي‌کنند. شايد اين افراد بتوانند يک برنامه‌ي تمريني درجه‌بندي‌شده را متناسب با نشانه‌هاي خاص شما طراحي کرده و به شما کمک کنند آن را اجرا کنيد. مشخص شده است که ورزش‌درماني درجه‌بندي‌شده براي بعضي مبتلايان به خستگي و درد مفيد است. مي‌توانيد در اينجا اطلاعات بيشتري در اين باره به دست آوريد.
فيزيوتراپيست‌ها و کاردرمانگران همچنين مي‌توانند توصيه‌هاي مفيدي براي کارفرمايان داشته باشند؛ مثلاً ممکن است بتوانند با هماهنگي با کارفرما بازگشت به سر کار را براي بيمار به تعويق بيندازند. در اينجا مي‌توانيد بيشتر درباره‎ي مسائل مرتبط با کار بخوانيد.
روان‌شناسان نيز مي‌توانند در کمک به کنار آمدن با «فراز و فرودهاي» ناگزيري که با بازپروري چنين مشکلاتي همراه است، مفيد واقع شوند.
مشکلي که اغلب پيش مي‌آيد اين است که افزايش فعاليت به افزايش نشانه‌ها منجر مي‌شود و در نتيجه، فرد فکر مي‌کند احتمالاً در حال بدتر کردن شرايط خود، آسيب زدن به کمر يا عضلاتش است. در اينجا مهم است بدانيد که اگر تمرين را به آرامي انجام دهيد هيچ آسيبي به شما وارد نمي‌شود. درست است! فعاليت نشانه‌ها را شديدتر مي‌کند؛ اما نه! شما آسيب بيشتري نخواهيد ديد.
اميد اين است که هر چه بيشتر فعاليت کنيد در نهايت نشانه‌هاي کمتري در شما بروز کند.
در اينجا مي‌توانيد توصيه‌هاي مورد توافق را در زمينه‌ي فيزيوتراپي براي اختلالات حرکتي کنشي بخوانيد. با کليک روي اين پيوند به مقاله‌ي 2014 دسترسي پيدا مي‌کنيد که به وسيله‌ي فيزيوتراپيست‌ها، عصب‌شناسان، کاردرمانگران و عصب‌روان‌پزشکان نوشته شده است.
مي‌توانيد اين مقاله را با فيزيوتراپيست خود به اشتراک بگذاريد تا شايد ايده‌هاي جديدي به هر دوي شما بدهد