لطفاً توجه کنيد: بسيار مهم است که پيش از شروع يا پايان دادن به هر نوع دارودرماني با پزشک خود مشورت کنيد. اين وب‌سايت هيچ نوع خاصي از داروها را تأييد يا رد نمي‌کند.
ممکن است پزشک شما به عنوان روشي براي کمک به بهبود نشانه‌ها دارودرماني را پيشنهاد کرده باشد.
متداول‌ترين انواع داروهاي مورد استفاده عبارت است از:
1- داروهاي ضدافسردگي ـ که انواع قديمي‌تر (به نام «سه حلقه‌اي»؛ مانند آمي‌تريپتيلين، ايمي‌پرامين و ترازودون) و انواع جديدتري (به نام SSRI يا SNRI دارد؛ مانند فلوکستين، سرترالين، سيتالوپرام، دولوکستين، ونلافاکسين، ميرتازپين و پاروکستين) دارند.
2- مسکن‌هاي «نوروپاتيک» ـ مانند آمي‌تريپتيلين، دولوکستين، کاربامازپين، گاباپنتين يا پرگابالين.
لطفاً توجه داشته باشيد که بنزوديازپين‌هايي مانند ديازپام، لورازپام يا نيترازپام و مخدرهايي مانند مورفين، ام.اس.تي.، اوکسي‌کانتين، اوکسي‌کودون و کوکودامول در ميان گزينهها نيستند.
دارودرماني به ندرت به تنهايي نشانه‌ها را درمان مي‌کند، اما مي‌تواند در کم کردن نشانه‌ها، کم کردن درد، بهبود خلق پايين، خستگي و کاستن از نگراني مؤثر باشد.
مبتلايان به نشانه‌هاي کنشي بدون مصرف دارو نيز بهبود پيدا مي‌کنند و هيچ‌کس نبايد براي مصرف دارو احساس اجبار کند، اما لازم است بدانيد که دارودرماني گاهي مي‌تواند مفيد باشد. هيچ‌کس دوست ندارد به طور مداوم دارو مصرف کند، اما اگر احساس مي‌کنيد نشانه‌ها بيش از حد شما را کلافه کرده است بد نيست از خود بپرسيد با مصرف دارو چه چيز براي از دست دادن داريد؟
من نمي‌خواهم داروي ضدافسردگي بخورم. من که افسرده نيستم!
مروري بر تمام مطالعات انجام شده درباره‌ي مبتلايان به تمام انواع نشانه‌هاي کنشي (و نه فقط نشانه‌هاي کنشي عصبي مانند اختلالات حرکتي يا حملات گسستي) که داروهاي ضدافسردگي دريافت کرده بودند، نشان داد افرادي که تحت دارودرماني قرار داشتند سه برابر بيشتر احتمال داشت در مقايسه با سايرين نتايج بهتري دريافت کنند.
جالب اينجا بود که نتيجه فارغ از افسرده بودن يا نبودن بيمار يکسان است.
داروهاي ضدافسردگي در ضمن تأثير خوبي در درمان اضطراب افراد غيرافسرده دارند؛ در نتيجه در تمام شرايط هم براي مقابله با افسردگي تجويز نمي‌شوند.
داروهاي ضدافسردگي قديمي‌تر مانند آمي‌تريپتيلين دهه‌ها است که در دسترس مردم قرار دارند. هرچند اين داروها براي درمان افسردگي ساخته شدند، پزشکان متوجه شده‌اند که مي‌توانند از آنها براي درمان درد، مشکلات خواب و ساير نشانه‌هايي مانند سندرم مثانهي بيش‌فعال استفاده کنند؛ حتي اگر بيمار افسرده نباشد.
به عنوان مثال، اگر زوناي شديدي روي صورت خود داشته باشيد يا به سياتيک مبتلا باشيد، آمي‌تريپتيلين مي‌تواند اثرگذارترين دارو براي تسکين درد اعصاب (يا درد نوروپاتيک) باشد.
مگر داروهاي ضدافسردگي اعتيادآور نيستند؟
يکي از نگراني‌هاي مهم و قابل درک بيماران اين است که قرص‌هاي ضدافسردگي ممکن است اعتيادآور باشند. اغلب علت اين است که افراد اين داروها را با آرام‌بخش‌هايي مانند واليوم (ديازپام) و قرص‌هاي خواب (مانند تمازپام) اشتباه مي‌گيرند.
هيچ شواهدي وجود ندارد که داروهاي ضدافسردگي به «اعتياد» در ذهن منجر شوند و فرد مدام به دنبال مصرف دارو باشد يا براي رسيدن به همان ميزان اثرگذاري نيازمند مصرف بيشتر و بيشتر باشد.
در مورد بعضي از داروهاي ضدافسردگي جديدتر، پس از قطع مصرف به ندرت نشانه‌هايي ديده مي‌شود که حتي در صورت بروز نيز اغلب در عرض يک هفته يا همين حدود فروکش مي‌کنند. بعضي بيماران دوره‌ي طولاني‌تري از تجربه‌ي عوارض ترک را گزارش مي‌دهند.
در نتيجه لازم است درباره‌ي مزايا و معايب مصرف دارو براي شخص خودتان با پزشک مشورت کنيد.
بعضي از قرص‌هاي ديگر که ممکن است در مصرف‌کننده عادت ايجاد کنند، داروهاي حاوي کدئين هستند؛ مانند کوکودامول يا ديهايدروکدئين و بنزوديازپين‌هايي مانند ديازپام، نيترازپام و لورازپام.
من يک بار آمي‌تريپتيلين خوردم که به يک مرده‌ي متحرک تبديل شدم!
گاه مبتلايان به نشانه‌هاي کنشي قرص‌هايي مانند آمي‌تريپتيلين را امتحان مي‌کنند و تجربه‌هاي بدي دارند. ممکن است دليل آن اين باشد که ميزان مصرفي دارو براي شروع بسيار بالا بوده است يا شايد توضيحات درستي درباره‌ي آنچه در نتيجهي مصرف دارو رخ خواهد داد، دريافت نکرده‌اند.
ماهيت نشانه‌هاي کنشي به صورتي است که بيماراني که داروهاي ضدافسردگي مصرف مي‌کنند بيش از شرايط عادي دچار عوارض جانبي مي‌شوند؛ به‌خصوص در آغاز.
منطقي است که در يک يا دو هفتهي ابتدايي انتظار مقداري عارضه‌ي جانبي را داشته باشيم. اين عوارض عبارت‌اند از: خواب‌آلودگي، تهوع و گاه (بسته به نوع دارو) ميزاني بي‌قراري. بعد از اين مدت، اغلب عوارض جانبي از ميان مي‌رود. فوايد دارو ممکن است بلافاصله احساس شود، اما در عين حال ممکن است بين شش تا هشت هفته طول بکشد تا تفاوت‌هايي که مصرف دارو ايجاد کرده، خود را نشان دهند.
من دارو مصرف مي‌کنم، اما هيچ فايدهاي ندارد
شايد دليل آن اين باشد که ميزان مصرفي شما کافي نيست يا به اندازه‌ي کافي صبر نکرده‌ايد. شايد هم اين داروها واقعاً به درد نشانه‌هاي شما نميخورد. تا زماني که پس از مصرف داروهاي ضدافسردگي تا حدود 12 هفته صبر نکرده باشيد، نمي‌توان به سادگي مشخص کرد که آيا دارو جواب داده است يا خير.
در هر صورت دارو براي همه کمک‌کننده نيست.